Sharing skills! En een beetje studentikoos weekend

I lost my virginity this weekend! Nou ja, wat de Hash Runs betreft dan. Snap je het nog? Hieronder volgt de uitleg ;-).

Nietsvermoedend op zoek naar een hardloopgroep in Chiang Mai vond ik op internet de Hash Group. Voor 250 Baht is er een run van 3kwartier / 1 uur uitgezet, wordt voor transport gezorgd en voor een drankje na het lopen. Perfecto dacht ik.

Eenmaal geariveerd in de Hash Pub, kreeg ik al meerdere malen te horen; 'She is a virgin, it's her first hash run.' en daar werd dan hard om gelachen. Ik durfde toch nogsteeds mee, dus stapte in de taxi, en werd met de rest van de groep de stad uit gereden, naar een prachtige locatie. Daar stonden nog meer auto’s te wachten, de groep is groot en gemeleerd (foreigners en veel thai), heel leuk. Het rennen begon en we gingen direct omhoog de bergen in, over verraderlijk gladde stenen, door de modder, op hele smalle paadjes tussen meters hoge bush bush op een zeker moment zelfs tot onze knieen door het water (op mijn nieuwe :-( Nike Free hardloopschoenen )!

Het was goed te doen omdat het niet heel lang was, maar toch een heel leuke workout. Toen iedereen terug was begon het hoor, er werd een cirkel gevormd, in het midden lagen twee heel grote blokken ijs op de grond. Een voor een werden er mensen uitgenodigd op dat ijsblok zitten (KOUD!!!). Je wordt toegesproken en terwijl de rest zingt moet je daarna in 1 teug je bier opdrinken. Natuurlijk was ik als 'virgin' ook aan de beurt, en werd er terwijl ik zat te verkleumen op het ijs hard gelachten omdat ik dacht dat ik in een serieuze hardloopgroep was beland, en mijn ‘ nu niet meer zo nieuwe’ schoenen kwamen natuurlijk ook aan bod. Ik ben als virgin meerdere keren aan de beurt geweest, maar ontdekte de tweede keer al dat je ook gewoon om water kan vragen ... Gelukkig maar, wat is bier toch vies! De sfeer deed mij heel erg denken aan een ontgroening tijdens je studie, alleen was iedereen wat ouder.
Gelukkig was het lopen ook leuk! Bij terugkomst in de stad heb ik mezelf maar weer op een massage getrakteerd als beloning.

Dat was zaterdag, op vrijdag heb ik de andere volunteers ontmoet bij een etentje; Katy, Rosie en Pam, ze komen allemaal uit Engeland. Ze zijn hier al jaren/blijven nog jaren ,willen nooit meer naar huis en begrijpen er niets van dat ik hier maar twee maanden ben. Het was heel gezellig, ik heb nog heel wat tips gehad over Chiang Mai en spreek zeker nog eens met ze af. Aan tafel werd er ook veel over Birma gesproken, alle placements via VSO hier in Thailand zijn gerelateerd aan Birma. Op een dag kan het mischien ook in Birma zelf, die mogelijkheden worden onderzocht. Dan zou ons werk een stuk effectiever zijn.

Zondag heb ik een heel relaxte dag gehad, de boel nog wat verder verkend op mijn mountainbike en gezwommen in het zwembad van een van de vele hotels. In de weekenden kan ik mijn draai prima vinden hier. Op kantoor is het ook leuk maar ook nog erg wennen.

Het werk begint hier pas om een uur of 10. Voor mij is dat erg laat, maar voor de collega’s die in het kantoor wonen is dat het moment waarop ze maar eens onder de douche gaan (naast ons kantoor). 1 collega die hier woont is vandaag ziek, en daar krijg je helaas ook vanalles van mee als je hier zit te werken (zal ik niet over schrijven). Het tempo ligt hier een stuk lager, terwijl ik nogsteeds in mijn Nederlandse versnelling sta. Het feit dat er geen airco is maakt me wel iets langzamer trouwens. Vandaag is het maandag en zou ik willen dat ik vorige week minder hard had gewerkt. Dan had ik nu nog iets meer te doen.

Maar hoe langzaam het gaat, het is wel al dankbaar. De samenwerking met Moe Moe isheel erg leuk. Zij werkt hier nu als accountant, maar wil heel graag weer in Burma gaan werken aan ‘women empowerment’. We hebben het daar veel over, lunchen elke dag samen en werken samen aan het rapport. Ze zei vorige week een paar keer dat ze enorm blij is dat ik er ben omdat ze veel van me leert! En dat is natuurlijk waar het om gaat; sharing skills. Dat voelt heel goed,en als zij dat zegt is het ineens niet meer zo erg dat het in het kantoor ontiegelijk warm en heel erg vies is.

En week twee is pas begonnen, als ik me wat aanpas aan het tempo hier en tegelijkertijd onderzoek hoe ik wat meer werk voor mezelf kan creeren wordt het vast vele malen beter! Ik heb ook iemand ontmoet die twee jaar bij hetzelfde bedrijf heeft gewerkt via VSO. Ik ga hem morgen tijdens een lunch bevragen, hij moet wel ervaringsdeskundig zijn op dit gebied.

Vorige week ook goed nieuws van Randstad gekregen, ik heb nogsteeds een baan. Langzaamaan hoorde ik ook wie er geen baan meer hebben, en dat was wel erg schrikken. Ik baalde er van dat ik zo ver weg ban.

Maar, duidelijkheid betekent ook meer rust in mijn hoofd, en meer ruimte om van hier te genieten!!