Relax!

Afgelopen weekend zat weer gezellig bomvol toeristische activiteiten. Ik heb een tweedaagse jungle trekking gedaan. Dit was met een groep toeristen, we waren met 7 toeristen, en twee gidsen. We begonnen met een bezoek aan een lokale markt, om inkopen te doen. Daarna een uur op een olifant gereden, die heel veel bananen nodig had om ‘vooruitgebrand’ te worden.

Daarna geluncht, in de auto, want het regende heel erg hard! We zijn vervolgens begonnen met lopen, in de stromende regen. Gelukkig was het na een half uurtje droog! We hebben drie uur gelopen, omhoog geklauterd, afgedaald, over water, het was supermooi. Eindelijk waren we op onze bestemming aangekomen, een hill tribe, waar we ook zouden overnachten. Heel vies en primitief, dat was ff slikken en echt geslapen heb ik dan ook niet, maar de trip was het zeker waard.
De volgend ochtend na het ontbijt nog een uur gelopen, voor we bij een waterval aankwamen, waar we heerlijk hebben gezwommen! Na nog eens 2 uur lopen hebben we geluncht en op een bamboo boat over de rivier geraft. Daar wordt je kletsnat van, lekker verkoelend ;-). Tijdens de trip ook indrukwekkende dieren gezien waaronder enorm grote banananspinnen, een schorpioen en zelfs een slang! En 'for the record' ik was niet degene die het allerhardst gilde om alle insecten die onze slaapplaats inkropen!

Maandag zal ik met spierpijn op kantoor, van het vele lopen/klimmen. Op kantoor gaat het nogsteeds hetzelfde eigenlijk, het is nogsteeds een stuk rustiger dan in het begin, en inmiddels vermoed ik dat de collega’s ook echt niet meer terugkomen. Jammer, want ik zou ze graag beter leren kennen, en meer mensen hebben om iets van/aan te leren.

Maar met Moe Moe is het nog steeds erg leuk. Ze gaat alleen niet meer mee lunchen, een geldkwestie, ook al zegt ze dat niet hardop. Ik heb al heel vaak aangeboden, voor haar te betalen, meestal gaat ze dan heel heftig protesteren; ‘ I don’t need support’ ‘ I can stand on my own two feet’ ‘ I am independant’ etc. etc. Ze heeft het pas 1 keer gepikt, nadat ik zei, dit is geen support, ik vind het gewoon leuk als je er ook bij bent ... Op alle andere dagen zegt ze ‘ Tomorrow, oke?’. En dan zeg ik oke, wetende dat het niet zal gebeuren ...

De directeur, Wong Aung, is erg ziek geweest de afgelopen weken, hoge koorts, en flinke griep, gelukkig knapt hij op en zie ik hem inmiddels iets vaker. Er is een conferentie geweest toen ik hier net was, waar veel Birmezen naar toe zijn gegaan, en allemaal ziek van zijn teruggekomen. Om vervolgens beter te worden, maar daarna opnieuw ziek te worden van elkaar... Ik heb het idee dat hun weerstand niet erg hoog is, en ben blij dat ik niet besmet ben.

Voor mijn gevoel begint wel de tijd al te dringen, ik ben hier nog maar kort maar ben ook al bezig met afronden. Omdat mijn verblijf hier kort is heb ik een concrete opdracht met een deadline, het rapport moet af als ik vertrokken ben. Het is interessant om een aan tijd gebonden opdracht te werken in een cultuur waar tijd zo’n enorm andere rol speelt! Als we tegen elkaar zeggen dat we het rapport met elkaar willen gaan bespreken dan is het steevast ‘this afternoon oke’ en vervolgens ‘ I think tomorrow would be better’. Waar voor mij de tijd allang begint te dringen is verder iedereen nog erg relaxed hier...

En ik pas me aan... de komende twee dagen ben ik vrij! En niet zonder reden, want straks haal ik Arief op van het vliegveld!!

Ik voeg een paar foto’s bij van het weekend! Tot snel. Lfs Noor

PS: Ik vind de hartverwarmende reacties op mijn blog echt super fijn! BEDANKT allemaal!